Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прийти

совер. в разн. знач. прыйсці, мног. папрыходзіць

прийти на занятия — прыйсці (папрыходзіць) на заняткі

пришла весна — прыйшла вясна

прийти к правильному решению — прыйсці да правільнага рашэння

прийти в ветхость — састарэць, струхлявець, стаць драхлым

прийти в голову (на ум) — прыйсці ў галаву

прийти в себя — апамятацца

прийти в восторг — прыйсці ў захапленне

прийти в сознание — апрытомнець

прийти к шапочному разбору — прыйсці на шапачны разбор

прийти на помощь — прыйсці на дапамогу

прийтись

совер.

1) (оказаться подходящим) падысці

обувь пришлась мне впору — абутак падышоў мне якраз

2) (об ударе) трапіць (па чым)

удар пришёлся по ноге — удар трапіў па назе

3) (совпасть) прыпасці (на што)

праздник пришёлся на пятницу — свята прыпала на пятніцу

4) (стать необходимым, неизбежным) безл. давесціся, прыйсціся

ему пришлось уехать — яму прыйшлося (давялося) паехаць (выехаць)

не прийтись ко двору — не спадабацца, быць (стаць) недаспадобы

прийтись по вкусу — спадабацца, прыйсціся да густу (даспадобы)

приказ

1) (распоряжение) загад, -ду муж.

исполнить приказ — выканаць загад

2) ист. прыказ, -за муж.

Посольский приказ — Пасольскі прыказ

приказание

ср. загад, -ду муж.

(распоряжение) распараджэнне, -ння ср.

приказать

совер.

1) (отдать приказ) загадаць

(распорядиться) распарадзіцца

командир приказал выступить с рассветом — камандзір загадаў выступіць на світанні

2) уст. (завещать) аддаць (перадаць) у спадчыну

завяшчаць

приказал долго жить уст. — наказаў доўга жыць

что прикажете? уст. — што загадаеце?

как прикажете уст. — як загадаеце (як скажаце, як хочаце)

как прикажете вас понимать? — як загадаеце (як дазволіце, як трэба) вас разумець?

что прикажешь делать, если…? — што ты будзеш рабіць, калі…?

приказный

1) прил. загадны

2) прил. ист. прыказны

приказные люди — прыказныя людзі

3) прил. (канцелярский) уст. пренебр. канцылярскі

приказный стиль — канцылярскі стыль

4) сущ. ист. прыказны, -нага муж.

приказчик

уст.

1) (в лавке) прыказчык, -ка муж.

прадавец, -даўца муж.

2) (в имении) аканом, -ма муж.

приказчица

уст.

1) (в лавке) прыказчыца, -цы жен.

прадаўшчыца, -цы жен.

2) (в имении) аканомка, -кі жен.

приказчицкий

прост. прыказчыцкі

приказчичий

прыказчыцкі