прийтись

совер.

1) (оказаться подходящим) падысці

обувь пришлась мне впору — абутак падышоў мне якраз

2) (об ударе) трапіць (па чым)

удар пришёлся по ноге — удар трапіў па назе

3) (совпасть) прыпасці (на што)

праздник пришёлся на пятницу — свята прыпала на пятніцу

4) (стать необходимым, неизбежным) безл. давесціся, прыйсціся

ему пришлось уехать — яму прыйшлося (давялося) паехаць (выехаць)

не прийтись ко двору — не спадабацца, быць (стаць) недаспадобы

прийтись по вкусу — спадабацца, прыйсціся да густу (даспадобы)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)