приказать

совер.

1) (отдать приказ) загадаць

(распорядиться) распарадзіцца

командир приказал выступить с рассветом — камандзір загадаў выступіць на світанні

2) уст. (завещать) аддаць (перадаць) у спадчыну

завяшчаць

приказал долго жить уст. — наказаў доўга жыць

что прикажете? уст. — што загадаеце?

как прикажете уст. — як загадаеце (як скажаце, як хочаце)

как прикажете вас понимать? — як загадаеце (як дазволіце, як трэба) вас разумець?

что прикажешь делать, если…? — што ты будзеш рабіць, калі…?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)