терпеть
несовер.
1) (безропотно переносить) цярпець, трываць
терпеть боль — цярпець боль
было очень больно, но пришлось терпеть — было вельмі балюча, але давялося цярпець (трываць)
2) (мириться с кем-чем) цярпець
(сносить) зносіць
(выносить) выносіць
(переносить) пераносіць
он не терпит возражений — ён не выносіць (не пераносіць) пярэчанняў
3) (подвергаться чему-либо) несці, цярпець, перажываць
терпеть убытки — несці страты
терпеть поражение — цярпець паражэнне
терпеть неудачу — цярпець няўдачу
терпеть неприятности — цярпець (перажываць) непрыемнасці
время терпит — час яшчэ ёсць, час (яшчэ) дазваляе, часу (яшчэ) хапае
время не терпит — часу мала (няма), час не чакае
дело не терпит (отлагательства) — адкладваць (справы) нельга, справа не чакае
бумага всё терпит — папера ўсё вытрымае
терпеть не могу — цярпець не магу
терпеться
безл. цярпецца
не терпиться — не цярпіцца
терпимо
1) нареч. разг. цярпіма
памяркоўна
2) безл. в знач. сказ. цярпіма, нічога
это ещё терпимо — гэта яшчэ цярпіма (нічога), гэта яшчэ можна цярпець
терпимость
1) цярпімасць, -ці жен.
памяркоўнасць, -ці жен.
2) дапушчальнасць, -ці жен.
ніштаватасць, -ці жен.
см. терпимый
дом терпимости уст. — публічны дом, дом распусты
терпимый
1) цярпімы
(снисходительный) памяркоўны
терпимое отношение к чему-либо — цярпімыя (памяркоўныя) адносіны да чаго-небудзь
2) (допустимый) дапушчальны
(сносный) ніштаваты
терпингидрат
хим., фарм. тэрпінгідрат, -ту муж.
терпкий
(о плодах, вине) даўкі, аскомісты
(кислый) кіслы
терпкость
даўкасць, -ці жен., аскомістасць, -ці жен.
кіслата, -ты жен.
терпуг
стол. рашпіль, -ля муж., напільнік, -ка муж.