Verbum

щелочение

(щёлочью) шчалачэнне, -ння ср.

(щёлоком) лугаванне, -ння ср.

щелочить

несовер. (щёлочью) шчалачыць

(щёлоком) лугаваць

щелочиться

страд. шчалачыцца

лугавацца

щелочной

(относящийся к щёлочи) шчолачны

(относящийся к щёлоку) лугавы

щелочная реакция — шчолачная рэакцыя

щелочная вода — лугавая вада, шчолак, луг

щелчок

муж. прям., перен. пстрычка, -кі жен.

щелчок выключателя — пстрычка выключацеля

щелчок по самолюбию — пстрычка па самалюбству

щель

шчыліна, -ны жен.

голосовая щель анат. — галасавая шчыліна

щемить

несовер.

1) (сжимать) шчаміць

2) перен. сціскаць

эта песня щемит сердце — гэта песня сціскае сэрца

3) безл. шчымець

(болеть) балець

(ныть) ныць

щемит грудь — шчыміць у грудзях, грудзі ныюць (баляць)

щемящий

1) прич. які (што) шчэміць

які (што) сціскае

які (што) шчыміць

які (што) баліць

які (што) ные

см. щемить

2) прил. шчымлівы

щениться

несовер. шчаніцца

щенок

муж. прям., перен. шчаня и шчанё, -няці ср., шчанюк, -ка муж.