Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

спорить

несовер.

1) спрачацца

см. поспорить 1

2) (состязаться) змагацца

3) (заключать пари) ісці ў заклад, закладацца

о вкусах не спорят — аб густах не спрачаюцца

спориться

несовер. разг. быць спорным, ісці спорна (спарней)

когда весело живётся, работа спорится — калі весела жывецца, работа ідзе спарней

спорность

спрэчнасць, -ці жен.

спорный

спрэчны

споро

нареч. разг. спорна

споровик

зоол. спаравік, -ка муж.

споровые

мн. сущ. бот. споравыя, -вых

споровый

биол. споравы

спорогоний

бот. спарагоній, -нію муж.

спородерма

бот. спарадэрма, -мы жен.