Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отпечаток

1) прям., перен. адбітак, -тка муж., след, род. следу муж.

отпечаток времени — адбітак (след) часу

2) юр. адпячатак, -тка муж.

отпечатки пальцев на книге — адпячаткі пальцаў на кнізе

отпечатывание

1) адцісканне, -ння ср., адбіванне, -ння ср.

2) адпячатванне, -ння ср.

см. отпечатывать

отпечатывать

несовер.

1) (оставлять след) адціскаць, адбіваць

2) (открывать) адпячатваць, распячатваць

отпечатываться

1) адціскацца, адбівацца

2) страд. адціскацца, адбівацца

адпячатвацца, распячатвацца

см. отпечатывать

отпечённый

адпечаны

отпечь

совер. адпячы

отпечься

адпячыся

отпивать

несовер. адпіваць

отпиваться

страд. адпівацца

отпиленный

адпілаваны, мног. паадпілоўваны, адрэзаны, мног. паадразаны