горестный
(полный горя) гаротны
горкі
(выражающий скорбь) тужлівы
жаласны
горесть
жен. жаль, род. жалю муж., гора, -ра ср.
гореть
несовер. в разн. знач. гарэць
(о жжении — ещё) пячы
дрова горят — дровы гараць
щёки горят — шчокі гараць
гореть желанием — гарэць жаданнем
горит во рту — пячэ ў роце
горит лицо — гарыць твар
голова (душа) горит — галава (душа) гарыць
дело (работа) горит — работа гарыць
земля горит под ногами — зямля гарыць пад нагамі
не горит (не спеши) — не гарыць
глаза горят — вочы гараць
горечавковые
мн. сущ. бот. гарычкавыя, -вых
горечь
прям., перен. гарката, -ты жен., гаркота, -ты жен.
горыч, -чы жен., разг. горкасць, -ці жен.