Verbum

глава

I жен.

1) (главное лицо) галава, -вы жен.

(председатель) старшыня, -ні муж.

(руководитель) кіраўнік, -ка муж.

(вождь) правадыр, -ра муж.

глава правительства — кіраўнік урада

глава семьи — галава сям’і (старэйшы ў сям’і)

2) архит. купал, -ла муж.

3) (голова) уст. галава, -вы жен.

склонить главу — схіліць галаву

во главе с кем — на чале з кім

быть (идти, стоять) во главе кого-чего — быць (ісці, стаяць) на чале каго-чаго

поставить, положить во главу угла — паставіць, пакласці ў аснову (у аснову асноў)

II жен. (отдел книги) глава, -вы жен.

раздзел, -ла муж.

главарь

верхавод, -да муж., завадатар, -ра муж.

быть главарём — быць верхаводам

главбух

(главный бухгалтер) галоўбух, -ха муж. (галоўны бухгалтар)

главврач

(главный врач) галоўурач, -ча муж. (галоўны ўрач)

главенство

ср. вяршэнства, -ва ср.

(господство) панаванне, -ння ср.

(гегемония) гегемонія, -ніі жен.

(руководящая роль) кіруючая роля

(руководство) узначальванне, -ння ср.

главенствовать

несовер. вяршэнстваваць

(господствовать) панаваць

(возглавлять) узначальваць

главенствующий

1) прич. які (што) вяршэнствуе

які (што) пануе

які (што) узначальвае

см. главенствовать

2) прил. галоўны

главк

(главный комитет) глаўк, род. глаўка муж. (галоўны камітэт)

главковерх

(верховный главнокомандующий) галоўкаверх, -ха муж. (вярхоўны галоўнакамандуючы)

главком

(главнокомандующий) воен. галоўком, -ма муж. (галоўнакамандуючы)