Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

венценосный

венцаносны

венчальный

1) (связанный с браком) вянчальны

шлюбны

2) (связанный с коронованием) каранавальны, вянчальны

венчание

ср.

1) (вступление в брак) церк. вянчанне, -ння ср., шлюб, род. шлюбу муж.

2) (коронование) ист. каранаванне, -ння ср., каранацыя, -цыі жен., вянчанне, -ння ср.

венчанный

венчаны, вянчаны

венчать

1) совер., несовер. (короновать) ист. каранаваць, вянчаць

2) совер. перен. увянчаць

3) несовер. (соединять церковным браком) вянчаць

4) перен. увенчваць

венчаться

1) совер., несовер. (короноваться) ист. каранавацца, вянчацца

2) совер. (соединиться церковным браком) звянчацца, павянчацца, узяць шлюб

3) несовер. (соединяться церковным браком) вянчацца, браць шлюб

4) несовер. перен. увенчвацца

5) страд. каранавацца

см. венчать 1, 3, 4

венчик

муж.

1) уменьш.-ласк. венчык, -ка муж., вяночак, -чка муж.

2) бот., метеор. венчык, -ка муж.

3) (зуба) анат. венчык, -ка муж.

4) (ободок сосуда) венца, -ца ср.

5) тех. венца, -ца ср.

венчиковидный

бот. венчыкападобны

венчиковый

венчыкавы

венчикообразный

бот. см. венчиковидный