Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

изобличить

совер. выкрыць, мног. павыкрываць

выявіць

абвінаваціць, мног. паабвінавачваць, пасведчыць

см. изобличать

изображать

несовер.

1) (создавать образ кого, чего) ствараць вобраз (каго, чаго)

(писать красками) маляваць

(рисовать) рысаваць

(лепить) ляпіць

(высекать) высякаць

(в литературе, театре, кино) паказваць

(жизнь, события — ещё) адлюстроўваць

(в литературе — ещё) апісваць, (словами) апісваць (што), расказваць (аб чым)

2) (быть, являться изображением чего-либо) быць, з’яўляцца (чым), адлюстроўваць (што), уяўляць сабой (каго, што)

картина изображала морской прибой — карціна адлюстроўвала марскі прыбой

скульптура изображала воина — скульптура ўяўляла сабой воіна

3) (обнаруживать, выражать) выяўляць

выказваць

лицо его изображало скорбь — твар яго выяўляў (выказваў) смутак

4) (выдавать себя за кого, представляться кем) прыкідвацца (кім), строіць з сябе (каго), выдаваць сябе (за каго)

изображать из себя несчастного — строіць з сябе няшчаснага (выдаваць сябе за няшчаснага)

изображаться

1) (обнаруживаться, выражаться) выяўляцца

выказвацца

(отражаться) адлюстроўвацца

2) страд. стварацца

малявацца

рысавацца

ляпіцца

высякацца

паказвацца, адлюстроўвацца

апісвацца

расказвацца

см. изображать 1

изображение

ср.

1) (действие) стварэнне вобраза (каго, чаго)

маляванне, -ння ср.

рысаванне, -ння ср.

лепка, -кі жен.

высяканне, -ння ср.

паказ, -зу муж.

адлюстраванне, -ння ср.

апісанне, -ння ср.

см. изображать 1

2) (действие) выяўленне, -ння ср.

выказванне, -ння ср.

см. изображать 3

3) (то, что изображено, художественное — общее понятие) выява, -вы жен.

вобразатвор, -ра муж.

(знака, символа, предмета, геометрической фигуры и т.п.) відарыс, -са муж.

иск. выява, -вы жен.

изображение воина — выява (вобразатвор) воіна

скульптурное изображение — скульптурны вобразатвор

изображение чайника на вывеске — відарыс чайніка на шыльдзе

изображение пирамиды — відарыс піраміды

изображение герба — відарыс герба

изображённый

1) створаны

намаляваны

нарысаваны

вылеплены

высечаны

паказаны

адлюстраваны

апісаны

расказаны

2) выяўлены, выказаны, паказаны

см. изобразить

изобразитель

(создатель художественного произведения) вобразатворац, -рца муж., мастак, -ка муж.

изобразительность

вобразнасць, -ці жен.

маляўнічасць, -ці жен.

изобразительный

(относящийся к изобразительному искусству) вобразатворчы, выяўленчы

(о средствах изображения) маляўнічы

изобразить

совер.

1) стварыць вобраз (каго, чаго)

(написать красками) намаляваць

(нарисовать) нарысаваць

(вылепить) вылепіць

(высечь) высечы

(показать, отобразить) адлюстраваць

(описать) апісаць

(словами) апісаць (каго, што), расказаць (пра каго, што)

(мимикой, жестами, голосом) паказаць

(передразнить) перадражніць

2) (обнаружить, выразить) выявіць, выказаць, паказаць

изобразить удивление — выявіць (выказаць, паказаць) здзіўленне

изобразиться

(обнаружиться, выразиться) выявіцца, выказацца

(отразиться) адлюстравацца