иждивенец
утрыманец, -нца муж.
иждивение
ср.
1) утрыманне, -ння ср.
2) (средства) уст. кошт, род. кошту муж.
иждивением кого (чьим) — коштам чыім
иждивенка
утрыманка, -кі жен.
иждивенский
утрыманскі
иждивенство
утрыманства, -ва ср.
иже
мест. уст. які, каторы
и иже с ним (с ними) ирон. — і якія (каторыя) з ім (з імі)
Ижевск
г. Іжэўск, -ка муж.
ижевский
іжэўскі
ижица
лингв. іжыца, -цы жен.
ижицу прописать кому — іжыцу прапісаць кому