Verbum

изба

хата, -ты жен.

избавитель

збавіцель, -ля муж.

(спаситель) ратаўнік, -ка муж.

(освободитель) вызваліцель, -ля муж.

избавительница

збавіцелька, -кі жен.

ратаўніца, -цы жен.

вызваліцельніца, -цы жен.

избавительный

збавіцельны

выратавальны

избавить

совер. збавіць, пазбавіць

(спасти) выратаваць, мног. павыратоўваць

(освободить) вызваліць, мног. павызваляць

избавить от смерти — выратаваць ад смерці

избавь(те) — змілуйцеся, пакінь(це) у спакоі, звольні(це)

избави бог — барані бог

избавиться

збавіцца, пазбавіцца

выратавацца, мног. павыратоўвацца

вызваліцца, мног. павызваляцца

избавление

збавенне, -ння ср., пазбаўленне, -ння ср.

выратаванне, -ння ср.

вызваленне, -ння ср.

избавленный

збаўлены, пазбаўлены

выратаваны

вызвалены

избавлять

несовер. збаўляць, пазбаўляць

(спасать) выратоўваць

(освобождать) вызваляць

избавляться

возвр., страд. збаўляцца, пазбаўляцца

выратоўвацца, вызваляцца