Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сокрушение

I (действие по глаг. сокрушить I) знішчэнне, -ння ср.

зруйнаванне, -ння ср., разбурэнне, -ння ср.

II ср. (печаль) скруха, -хі жен.

(скорбь) смутак, -тку муж.

(сожаление) жаль, род. жалю муж.

см. сокрушать II

сокрушённо

нареч. (с сокрушением) са скрухай, з жалем

(печально) засмучана

журботна

сокрушённый

I прич. скрышаны

знішчаны

разбураны

зруйнаваны

см. сокрушить 1, 4

II 1) прич. засмучаны, прыведзены ў роспач

см. сокрушить II

2) прил. (печальный) засмучаны, журботны

сокрушитель

знішчальнік, -ка муж.

зруйнавальнік, -ка муж., разбуральнік, -ка муж.

сокрушительность

скрышальнасць, -ці жен., знішчальнасць, -ці жен.

зруйнавальнасць, -ці жен., разбуральнасць, -ці жен.

сокрушительный

скрышальны

(уничтожающий) знішчальны

(разрушительный) зруйнавальны, разбуральны

сокрушить

I совер. скрышыць

(уничтожить) знішчыць

(разрушить) зруйнаваць, разбурыць

II совер. (опечалить) засмуціць

(привести в отчаяние) прывесці ў роспач

сокрытие

книжн. хаванне, -ння ср., утойванне, -ння ср.

скрыванне, -ння ср.

сокрытый

уст., книжн. схаваны, утоены, скрыты

сокрыть

совер. уст. книжн. схаваць, утаіць, скрыць