Verbum

отбельщица

адбельшчыца, -цы жен.

отбив

спорт., воен. адбіў, -біву муж.

отбивать

несовер.

1) в разн. знач. адбіваць

2) (выпрямлять ударами) кляпаць

см. отбить

отбиваться

1) в разн. знач. адбівацца

см. отбиться

2) страд. адбівацца

см. отбивать

отбивка

жен.

1) в разн. знач. адбіўка, -кі жен., адбіванне, -ння ср.

2) (выпрямление ударами) кляпанне, -ння ср.

отбивная

сущ. адбіўная, -ной жен.

отбивной

адбіўны

отбивная котлета — адбіўная катлета

отбирать

несовер.

1) (брать обратно) забіраць

(насильно) адбіраць

2) (выбирать) адбіраць, выбіраць

3) (собирать путём опроса) офиц. браць

отбираться

страд.

1) забірацца

адбірацца

2) адбірацца, выбірацца

3) брацца

см. отбирать

отбитый

1) адбіты, мног. паадбіваны

2) адкляпаны

см. отбить