Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

набивальщица

набівальшчыца, -цы жен.

набивание

1) напіханне, -ння ср., напіхванне, -ння ср.

напакоўванне, -ння ср.

набіванне, -ння ср.

напіранне, -ння ср.

2) набіванне, -ння ср.

3) набіванне, -ння ср.

4) набіванне, -ння ср.

намульванне, -ння ср.

5) набіванне, -ння ср.

см. набивать

набивать

несовер.

1) (наполнять) напіхаць, напіхваць

(чемодан, склад и т.п.) напакоўваць, набіваць

напіраць

набивать чучело — напіхаць (набіваць) чучала

набивать трубку — напіхаць (набіваць) люльку

набивать папиросы — напіхаць папіросы

набивать погреб снегом — напакоўваць склеп снегам

набивать карман — напакоўваць (напіхаць, напіраць) кішэнь

2) (убивать в каком-либо количестве) набіваць

(стреляя) настрэльваць

(птицы, скота) наразаць

(свиней) наколваць

3) (вколачивать, прикреплять) набіваць

набивать гвоздей в стену — набіваць цвікоў у сцяну

набивать обручи — набіваць абручы

4) (причинять повреждение) набіваць

(натирать) намульваць

5) (отпечатывать узор на ткани) набіваць

набивать цену — набіваць (наганяць) цану

см. набить

набиваться

1) (скопляться во множестве) набівацца

2) (навязываться) разг. набівацца

(напрашиваться) напрошвацца

3) страд. напіхацца, напіхвацца

напакоўвацца

набівацца

напірацца

настрэльвацца

наразацца

наколвацца

намульвацца

см. набивать

набивка

жен.

1) (действие) набіванне, -ння ср.

напіханне, -ння ср.

напакоўванне, -ння ср.

см. набивать 1

2) (то, чем набито) набіўка, -кі жен.

набивной

1) набіўны

набивной обруч — набіўны абруч

2) текст. набіваны

набивочный

набівачны

набирание

1) набіранне, -ння ср.

2) збіранне, -ння ср.

см. набирать

набирать

несовер.

1) в разн. знач. набіраць

набирать воды — набіраць вады

набирать номер — набіраць нумар

набирать книгу — набіраць кнігу

набирать скорость — набіраць хуткасць

2) (собирать) збіраць

см. набрать 2

набираться

в разн. знач. возвр., страд. набірацца