вест
мор., метеор. вест, род. весту муж.
вести
несовер. в разн. знач. весці
дорога ведёт к лесу — дарога вядзе (ідзе) да лесу
вести телефонную линию — весці тэлефонную лінію
вести хозяйство — весці гаспадарку, гаспадарыць
вести переговоры — весці перагаворы
вести собрание — весці сход
вести войну — весці вайну
вести самолёт — весці самалёт
вести начало — браць пачатак
пачынацца
и ухом не ведёт — і вухам не вядзе, і не шманае
вести свой род от кого — весці свой род ад каго
вести себя — трымаць (паводзіць) сябе
вести свою линию — гнуць сваю лінію
вестибулярный
вестибулярный аппарат анат. — вестыбулярны апарат
вестись
несовер.
1) в разн. знач. весціся
как ведётся у нас — як у нас вядзецца
у него велись пчёлы — у яго вяліся пчолы
ведётся беседа — вядзецца (ідзе, адбываецца) гутарка
2) страд. весціся