Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

остановить

совер.

1) (прекратить движение) спыніць, затрымаць

2) (сдержать, запретить что-либо) спыніць, не даць

3) (сосредоточить на ком-чём-либо) спыніць

звярнуць

остановиться

спыніцца

затрымацца

остановиться на полдороге перен. — спыніцца на паўдарозе

остановка

жен.

1) (действие) спыненне, -ння ср.

2) (перерыв) перапынак, -нку муж.

3) (место остановки транспорта) прыпынак, -нку муж.

остановка за чем-либо — затрымка за чым-небудзь

остановленный

1) спынены, затрыманы

2) спынены

3) спынены, звернуты

см. остановить

остановочный

прыпыначны

остатки

рэшткі, -каў ед. нет

астаткі, -каў ед. нет

(отбросы) пазадкі, -каў ед. нет

остатний

прост. астатні

остаток

муж.

1) (излишек, оставшийся от чего-либо) рэшта, -ты жен.

рэшткі, -ткаў ед. нет, астатак, -тку муж.

2) (оставшаяся часть, конец) астача, -чы жен., астатак, -тку муж.

остаток жизни — астатак жыцця

3) мат. астача, -чы жен.

остаточный

рэшткавы, астаткавы

остаточная деформация тел физ. — астаткавая дэфармацыя цел

остаточный принцип распределения — рэшткавы (астаткавы) прынцып размеркавання

остаться

совер. застацца

астацца

см. оставаться

остаться на бобах — застацца ні з чым

остаться с носом — застацца з носам

остаться на бумаге — застацца на паперы

остаться в дураках — застацца ў дурнях