Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

недостать

совер. нястаць

нехапіць

недостача

разг. нястача, -чы жен., недастача, -чы жен.

недостающий

1) прич. якога (якой) нестае, якога (якой) нехапае

2) в знач. прил. адсутны

недостигаемость

см. недостижимость

недостигаемый

см. недостижимый

недостижимость

недасягальнасць, -ці жен., недасяжнасць, -ці жен.

недостижимый

недасягальны, недасяжны

недостоверность

неверагоднасць, -ці жен., няпэўнасць, -ці жен.

недакладнасць, -ці жен.

недостоверный

неверагодны, няпэўны

недакладны

недостойно

нареч. ганебна

амаральна