Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

трепыхаться

1) (биться, дёргаться) трапятацца

2) (дрожать, часто колебаться) дрыжаць

(колебаться от ветра) разг. матляцца, калыхацца

3) (об огне, свете) мільгаць, трымцець

трепыхнуть

совер. однокр. разг. страпянуць

трепыхнуться

страпянуцца

треск

прям., перен. трэск, род. трэску муж.

провалиться с треском — праваліцца з трэскам

треска

зоол. траска, -кі жен.

трескание

трэсканне, -ння ср., лопанне, -ння ср.

см. трескаться I

трескать

I несовер. (сильно бить) прост. трэскаць, біць, стукаць

II несовер. груб. прост. (есть) уплятаць, упісваць

(пить) жлукціць

трескаться

I несовер. трэскацца, лопацца

II несовер. (ударяться) прост. трэскацца, стукацца

тресковые

мн. сущ. зоол. трасковыя, -вых

тресковый

трасковы