Verbum

трезво

нареч. цвяроза

трезвомыслящий

прил. які (што) цвяроза мысліць

які (што) цвяроза думае

цвярозадумны

трезвомыслящие люди — людзі, якія (што) цвяроза мысляць (думаюць), цвярозадумныя людзі

трезвон

муж.

1) (колоколов) перазвон, -ну муж., звон, род. звону муж.

2) перен. гамонка, -кі жен., пагалоска, -кі жен.

трезвонить

несовер.

1) (звонить в колокола) званіць

2) перен. разг. балабоніць, званіць

трезвость

в разн. знач. цвярозасць, -ці жен.

трезвучие

ср. муз. трохгучнасць, -ці жен.

трезвучный

трохгучны

трезвый

в разн. знач. цвярозы

трезубец

трызубец, -бца муж.

трезубка

бот. трызубка, -кі жен.