слабоумие
ср. прыдуркаватасць, -ці жен.
слабоуспевающий
1) прич. які (што) слаба паспявае
2) прил. слабапаспяваючы
3) сущ. слабапаспяваючы, -чага муж.
слабохарактерность
слабахарактарнасць, -ці жен.
слабый
1) в разн. знач. слабы
слабый удар — слабы ўдар
(о больном, дряхлом человеке — ещё) нядужы
(о снеге, ветре, морозе и т.п. — ещё) невялікі
слабый ребёнок — слабае (нядужае) дзіця
слабая надежда — слабая надзея
слабая воля — слабая воля
слабый свет — слабае святло
слабый контроль — слабы кантроль
слабый чай — слабы чай
слабое государство — слабая дзяржава
слабый ответ — слабы адказ
слабые стихи — слабыя вершы
слабый желудок — слабы жывот
2) (не тугой, не плотный) слабкі
слабый узел — слабкі вузел
слабое место — слабае месца
слабая сторона — слабы бок
слабая струна — слабая струна
слабый пол — слабы пол
гайка слаба у кого — гайка слабая ў каго
слава
1) слава, -вы жен.
во славу Родины — на (у) славу Радзімы
2) (плохой отзыв, дурная репутация) няслава, -вы жен., ганьба, -бы жен.
на славу — на славу, як мае быць
слава богу — дзякуй богу
петь славу кому-чему — пець славу каму-чаму
только (одна) слава, что — толькі (адна) слава, што