Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеёилнорстуфхчшыьэюя
авгдежзиклмнопрстфхцчшщя-

пикколо

муз.

1) сущ. пікала нескл., ср.

2) прил. пікала нескл.

пикник

I \(пи́кник\)

антроп. уст. пікнік, -ка муж.

II \(пикни́к\)

пікнік, -ка муж.

пикниковый

пікніковы

пикнический

антроп. пікнічны

пикнометр

физ. пікнометр, -ра муж.

пикнуть

совер. разг. пікнуць

не сметь пикнуть — не смець пікнуць, баяцца пікнуць

пиковка

жен. карт. прост. віновая (карта), пікоўка, -кі жен.

пиковый

віновы, пікавы

пиковая дама — віновая (пікавая) дама

пиковое положение — пікавае становішча, несамавітае становішча

остаться при пиковом интересе — застацца ні з чым

пикообразный

пікападобны

пикриновый

хим. пікрынавы

пикриновая кислота — пікрынавая кіслата