громить
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннігромкий
1) гучны, моцны
2)
(о славе — ещё) шырокі
громко
громкоговоритель
громкоголосый
гучнагалосы
громкость
гучнасць, -ці
громовержец
громовой
громогласно
громогласный
гучны