Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

громить

несовер. прям., перен. граміць

громкий

1) гучны, моцны

громкий голос — гучны (моцны) голас

2) перен. гучны

(о славе — ещё) шырокі

громкие слова — гучныя словы

громкий процесс — гучны працэс

громкая слава — гучная (шырокая) слава

громко

нареч. гучна, голасна, моцна

громко кричать — голасна (моцна) крычаць

громкоговоритель

радио гучнагаварыцель, -ля муж.

громкоголосый

гучнагалосы

громкость

гучнасць, -ці жен.

громовержец

миф. грамавержац, -жца муж.

громовой

прям., перен. грамавы

громогласно

нареч. уголас, голасна, гучна

громогласный

гучны