выкатить
совер. в разн. знач. выкаціць
(глаза — ещё) прост. вытрашчыць, вылупіць
выкатчица
в разн. знач. выкатчыца, -цы жен.
выкатывание
I выкачванне,
-ння ср.
см. выкатывать I
II выкочванне,
-ння ср.
прост. вытрэшчванне, -ння ср.
см. выкатывать II
выкатывать
I несовер. (к выкатать) выкачваць
II несовер. (к выкатить) выкочваць
(глаза — ещё) прост. вытрэшчваць, вылупліваць
выкатывать бочку — выкочваць бочку
выкатывать глаза — выкочваць (вытрэшчваць, вылупліваць) вочы
выкать
несовер. прост. (обращаться к кому-либо на «вы») выкаць