Verbum

весомо

нареч. важка

весомость

важкасць, -ці жен.

весомый

прям., перен. важкі

вест

мор., метеор. вест, род. весту муж.

весталка

миф. вясталка, -кі жен.

вестготы

мн. ист. вестготы, -таў

вестерн

кино вестэрн, -на муж.

вести

несовер. в разн. знач. весці

дорога ведёт к лесу — дарога вядзе (ідзе) да лесу

вести телефонную линию — весці тэлефонную лінію

вести хозяйство — весці гаспадарку, гаспадарыць

вести переговоры — весці перагаворы

вести собрание — весці сход

вести войну — весці вайну

вести самолёт — весці самалёт

вести начало — браць пачатак

пачынацца

и ухом не ведёт — і вухам не вядзе, і не шманае

вести свой род от кого — весці свой род ад каго

вести себя — трымаць (паводзіць) сябе

вести свою линию — гнуць сваю лінію

вестибулярный

вестибулярный аппарат анат. — вестыбулярны апарат

вестибюль

вестыбюль, -ля муж.