Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

навязаться

совер. разг.

1) (обременить собой) прычапіцца, навязацца

2) (напроситься) напрасіцца, набіцца

навязнуть

совер. насесці, начапляцца

(налипнуть) наліпнуць

навязчиво

нареч. назойліва

дакучліва, надакучліва

неадчэпна

навязчивость

назойлівасць, -ці жен.

дакучлівасць, -ці жен., надакучлівасць, -ці жен.

навязчивый

назойлівы

(надоедливый) дакучлівы, надакучлівы

(неотступный) неадчэпны

навязчивый человек — назойлівы (надакучлівы) чалавек

навязчивая мысль — неадчэпная (назойлівая) думка

навязывание

1) навязванне, -ння ср.

2) навязванне, -ння ср.

наробліванне, -ння ср.

3) навязванне, -ння ср.

см. навязывать

навязывать

несовер.

1) навязваць

2) (чулок, сетей и т.п.) навязваць

нарабляць

рабіць

3) перен. навязваць

навязываться

1) (обременять собой) чапляцца, навязвацца

2) (напрашиваться) напрошвацца, набівацца

навязываться на знакомство — набівацца (напрошвацца) на знаёмства

3) страд. навязвацца

нарабляцца, рабіцца

см. навязывать 1, 2

навяленный

навялены

навяливать

несовер. навяльваць