Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пихтовник

муж. піхтоўнік, -ку муж., піхтавы лес

пихтовые

мн. сущ. бот. піхтавыя, -вых

пихтовый

піхтавы

пиццикато

муз.

1) нареч. піцыката

2) сущ. піцыката нескл., ср.

пичкать

несовер.

1) разг. даваць праз меру, напіхаць (каго-што, чым)

пичкать больного лекарствами — даваць праз меру хвораму лякарствы (лекі)

2) перен. нашпігоўваць, шпігаваць, набіваць, начыняць

пичуга

разг. пташка, -кі жен., птушачка, -кі жен.

пичужка

ласк. пташачка, -кі жен., птушачка, -кі жен.

пишущий

1) прич. які (што) піша

які (што) малюе

см. писать

2) прил. пішучы

пишущая машинка — пішучая машынка

пища

жен.

1) ежа, -жы жен.

(съестные припасы) харч, род. харчу муж.

(корм) корм, род. корму муж.

(кушанье) страва, -вы жен.

яда, род. яды жен.

(питание) харчаванне, -ння ср.

здоровая пища — здаровая ежа

лёгкая пища — лёгкая ежа

мясная пища — мясная ежа, мясны харч

пища животных — корм жывёл

горячая пища — гарачая страва

пища и питьё — яда і піццё

пригодный для пищи — прыгодны для яды

употреблять в пищу — есці, ужываць як ежу (для яды)

2) (вещества, питающие организм) пажытак, -тку муж.

пища растений — пажытак раслін

3) перен. пажытак, -тку муж., пажыва, -вы жен.

духовная пища — духоўны пажытак

пища для ума — пажытак для розуму

давать пищу чему-либо перен. — даваць пажыву чаму-небудзь

на пище святого Антония шутл. — на харчах святога Антонія, святым духам

пищаль

жен.

1) воен. ист. пішчаль, -лі жен.

2) муз. пішчык, -ка муж., дудачка, -кі жен.