Verbum

трезвенник

разг. непітушчы, -шчага муж.

быть трезвенником — быць непітушчым, не піць

трезвенница

непітушчая, -шчай жен.

трезвенный

см. трезвый

трезветь

несовер. цверазець

трезво

нареч. цвяроза

трезвомыслящий

прил. які (што) цвяроза мысліць

які (што) цвяроза думае

цвярозадумны

трезвомыслящие люди — людзі, якія (што) цвяроза мысляць (думаюць), цвярозадумныя людзі

трезвон

муж.

1) (колоколов) перазвон, -ну муж., звон, род. звону муж.

2) перен. гамонка, -кі жен., пагалоска, -кі жен.

трезвонить

несовер.

1) (звонить в колокола) званіць

2) перен. разг. балабоніць, званіць

трезвость

в разн. знач. цвярозасць, -ці жен.

трезвучие

ср. муз. трохгучнасць, -ці жен.