выстрел
стрэл, род. стрэлу муж., выстрал, -лу муж.
дать выстрел — даць выстрал, стрэліць
на выстрел — на стрэл
выстреливать
несовер. в разн. знач. выстрэльваць
выстреливаться
страд. выстрэльвацца
выстрелить
совер. стрэліць, выстраліць
выстрелять
совер. разг. выстраляць
выстригание
выстрыганне, -ння ср.
выстригать
несовер. выстрыгаць
выстригаться
страд. выстрыгацца
выстриженный
выстражаны, мног. павыстрыганы
выстричь
совер. выстрыгчы, мног. павыстрыгаць