Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отвращаться

уст.

1) (отворачиваться в сторону) адварочвацца

2) перен. (отказываться, отступаться) адмаўляцца, адступацца

см. отвратиться

3) страд. адварочвацца

адхіляцца, адводзіцца

см. отвращать

отвращение

ср.

1) уст. (действие) адварочванне, -ння ср.

адхіленне, -ння ср., адвядзенне, -ння ср., адвод, -ду муж.

см. отвращать

2) (брезгливость) агіда, -ды жен.

питать отвращение — гадзіцца (чым-небудзь), адчуваць агіду

отвыкание

адвыканне, -ння ср.

отвыкать

несовер. адвыкаць

отвыкнуть

совер. адвыкнуць, мног. паадвыкаць

отвыкший

адвыклы

отвязанный

адвязаны, мног. паадвязваны

отвязать

совер. адвязаць, мног. паадвязваць

отвязаться

1) адвязацца, мног. паадвязвацца

2) перен. (отделаться) разг. адчапіцца, адвязацца, адкараскацца, адкаснуцца

отвязка

жен. разг. адвязка, -кі жен., адвязванне, -ння ср.