слупить
совер. разг. злупіць, мног. пазлупліваць, садраць, мног. паздзіраць
слупленный
злуплены, мног. пазлупліваны, садраны, мног. паздзіраны
слупливать
несовер. разг. злупліваць, здзіраць
слупливаться
1) здзірацца, злуплівацца
см. слупиться
2) страд. злуплівацца, здзірацца
см. слупливать
слух
муж.
1) (чувство) слых, род. слыху муж.
2) (молва) чутка, -кі жен., пагалоска, -кі жен., погаласка, -кі жен.
ни слуху ни духу — ні слыху ні дыху, няма і почуту
обратиться в слух — ператварыцца ў слых
радовать (ласкать) слух — радаваць слых
слуховой
слыхавы
слуховое окно — дахавае акно
слуховой анализатор — слыхавы аналізатар
слухопротезирование
мед. слыхапратэзаванне, -ння ср.