Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отрадный

уцешны, уцешлівы

радасны

прыемны

отражаемость

физ. адбівальнасць, -ці жен.

отражатель

физ. адбівальнік, -ка муж.

отражательный

адбівальны

отражать

несовер.

1) (отбивать удар, нападение) адбіваць

2) (воспроизводить изображение) адлюстроўваць, адбіваць

(лучи, колебательные движения и т.п.) физ. адбіваць

3) (воспроизводить в образах) адлюстроўваць

(показывать) паказваць

(выражать) выказваць

отражаться

1) (об изображении) адлюстроўвацца, адбівацца

2) перен. (сказываться) адбівацца

см. отразиться

3) страд. адбівацца

адлюстроўвацца

паказвацца

выказвацца

см. отражать

отражение

ср.

1) (удара, нападения) адбіццё, -цця ср.

(атаки) адбіванне, -ння ср.

2) (отсвет) адбітак, -тку муж.

3) (изображение) адлюстраванне, -ння ср., адбітак, -тку муж.

4) филос. адлюстраванне, -ння ср.

(отображение) адвображанне, -ння ср.

ленинская теория отражения — ленінская тэорыя адлюстравання

5) (эпохи, общества) адлюстраванне, -ння ср.

паказ, -зу муж.

6) (влияние) адбітак, -тку муж.

отражённо

нареч. адлюстравана

отражённый

адбіты, адлюстраваны

паказаны, выказаны

см. отразить

отразить

совер.

1) (отбить удар, нападение) адбіць

2) (воспроизвести изображение) адлюстраваць, адбіць

(лучи, колебательные движения и т.п.) физ. адбіць

3) (воспроизвести в образах) адлюстраваць

(показать) паказаць

(выразить) выказаць

отразить жизнь в искусстве — адлюстраваць жыццё ў мастацтве