Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгджзийклмнопрстфхцчшщя-
абвгдеёжзиклмнопрстуфхцчшщъыэя

откатанный

адкачаны

см. откатать 1

откатать

совер.

1) (кончить катать) адкачаць

2) (быстро сделать) прост. адсмаліць

откататься

разг. адкатацца

ад’ездзіць, адвазіцца

см. кататься 2

откатить

совер. адкаціць, мног. паадкочваць

откатиться

адкаціцца

откатка

жен.

1) (действие) адкочванне, -ння ср.

2) горн. адкатка, -кі жен.

откаточный

адкатачны

откатчик

адкатчык, -ка муж.

откатчица

адкатчыца, -цы жен.

откатывать

несовер. адкочваць