Verbum

отбельный

адбельны

отбельщик

адбельшчык, -ка муж.

отбельщица

адбельшчыца, -цы жен.

отбив

спорт., воен. адбіў, -біву муж.

отбивать

несовер.

1) в разн. знач. адбіваць

2) (выпрямлять ударами) кляпаць

см. отбить

отбиваться

1) в разн. знач. адбівацца

см. отбиться

2) страд. адбівацца

см. отбивать

отбивка

жен.

1) в разн. знач. адбіўка, -кі жен., адбіванне, -ння ср.

2) (выпрямление ударами) кляпанне, -ння ср.

отбивная

сущ. адбіўная, -ной жен.

отбивной

адбіўны

отбивная котлета — адбіўная катлета

отбирать

несовер.

1) (брать обратно) забіраць

(насильно) адбіраць

2) (выбирать) адбіраць, выбіраць

3) (собирать путём опроса) офиц. браць