вынуждение
ср. змушэнне, -ння ср., прымушэнне, -ння ср.
прымус, -су муж.
вынужденный
1) прич. вымушаны, змушаны, прымушаны
вынужденный обстоятельствами — вымушаны акалічнасцямі
2) прил. вымушаны
вынужденная посадка ав. — вымушаная пасадка
вынуть
совер.
1) выняць, мног. павымаць
2) портн. выразаць, мног. павыразаць, павырэзваць
вынырнуть
совер.
1) вынырнуць
2) перен. разг. выплыць, паказацца, з’явіцца, паявіцца
вынюхать
совер. прост. прям., перен. вынюхаць
вынюхивать
несовер. прям., перен. вынюхваць