Verbum

отводящий

1) прич. які (што) заводзіць

які (што) адводзіць

які (што) адхіляе

см. отводить 1–5

2) прил. адводны

отводящий нерв анат. — адводны нерв

отвоевать

совер. в разн. знач. адваяваць, мног. паадваёўваць

отвоеваться

разг. адваявацца

отвоёванный

адваяваны

отвоёвывать

несовер. адваёўваць

отвоёвываться

страд. адваёўвацца

отвоз

муж. адвоз, -зу муж., адвозка, -кі жен.

отвозить

1) (куда-либо) завозіць

2) (на некоторое расстояние) адвозіць

отвозиться

несовер. страд.

1) завозіцца

2) адвозіцца

см. отвозить I

отвозка

жен. адвоз, -зу муж., адвозка, -кі жен.