Verbum

самолюбец

самалюбец, -бца муж.

самолюбиво

нареч. самалюбіва, самалюбна

самолюбивый

самалюбівы, самалюбны

он очень самолюбив — ён вельмі самалюбівы

самолюбивый характер — самалюбны характар

самолюбие

самалюбства, -ва ср.

самолюбка

разг. самалюбка, -кі жен.

самолюбование

самалюбаванне, -ння ср.

самомалейший

прост. наймалейшы, самы меншы, найменшы

самомаскировка

самамаскіроўка, -кі жен.

самомассаж

самамасаж, -жу муж.

самомнение

ср. ганарлівасць, -ці жен., самаўзвышэнне, -ння ср.

страдать самомнением — быць ганарлівым, шмат пра сябе (аб сабе) думаць