Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё ж з и к л м н о п р с т у х ц ч ш ъ ы ь ю я -

г д е ж з й к л н п р с т х ч ш щ я

вершина

в разн. знач. вяршыня, -ні жен.

вершинник

собир. вяршыннік, -ку муж.

вершинный

вяршынны

вершитель

книжн. вяршыцель, -ля муж.

вершитель судеб — вяршыцель лёсу

вершительница

вяршыцелька, -кі жен.

вершить

несовер. в разн. знач. вяршыць

(делать) рабіць, чыніць

(творить) тварыць, ствараць

вершиться

1) (совершаться) адбывацца, рабіцца, дзеяцца

2) страд. вяршыцца

рабіцца, чыніцца

тварыцца, стварацца

см. вершить

вершковый

уст. вяршковы

вершок

вяршок, -шка муж.