Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шастанье

1) с.-х. шатраванне, -ння ср.

2) прост. бадзянне, -ння ср.

шныранне, -ння ср.

шастать

несовер.

1) с.-х. шатраваць

2) (бродить, шнырять) прост. бадзяцца

шнырыць

шасть

в знач. сказ. прост. шасць, шась

шусць, шусь

шатание

1) (качание) хістанне, -ння ср., калыванне, -ння ср.

см. шатать 1, шататься 1

2) (покачивание при ходьбе) хістанне, -ння ср.

3) (ходьба без цели) разг. бадзянне, -ння ср., блуканне, -ння ср.

4) хістанне, -ння ср., калыванне, -ння ср.

5) перен. (колебание) хістанне, -ння ср.

см. шататься 2–5

шатать

несовер.

1) хістаць, калываць

шатать столб — хістаць (калываць) слуп

2) безл. хістаць, вадзіць у бакі

его шатает от усталости — яго хістае (водзіць у бакі) ад стомленасці

шататься

1) (качаться) хістацца, калывацца

зуб шатается — зуб хістаецца (калываецца)

2) (покачиваться при ходьбе) хістацца

3) (бродить, слоняться) разг. бадзяцца, блукаць

шататься без дела — бадзяцца без справы

4) (о непрочно прикреплённом) хістацца, калывацца

5) перен. (колебаться) хістацца

6) страд. хістацца, калывацца

см. шатать 1

шатен

шатэн, -на муж.

шатенка

шатэнка, -кі жен.

шатёр

шацёр, род. шатра муж.

шатия

жен. прост. шація, -ціі жен., зброд, род. зброду муж., зграя, род. зграі жен.