шастанье
1) с.-х. шатраванне, -ння ср.
2) прост. бадзянне, -ння ср.
шныранне, -ння ср.
шастать
несовер.
1) с.-х. шатраваць
2) (бродить, шнырять) прост. бадзяцца
шнырыць
шасть
в знач. сказ. прост. шасць, шась
шусць, шусь
шатание
1) (качание) хістанне, -ння ср., калыванне, -ння ср.
см. шатать 1, шататься 1
2) (покачивание при ходьбе) хістанне, -ння ср.
3) (ходьба без цели) разг. бадзянне, -ння ср., блуканне, -ння ср.
4) хістанне, -ння ср., калыванне, -ння ср.
5) перен. (колебание) хістанне, -ння ср.
см. шататься 2–5
шатать
несовер.
1) хістаць, калываць
шатать столб — хістаць (калываць) слуп
2) безл. хістаць, вадзіць у бакі
его шатает от усталости — яго хістае (водзіць у бакі) ад стомленасці
шататься
1) (качаться) хістацца, калывацца
зуб шатается — зуб хістаецца (калываецца)
2) (покачиваться при ходьбе) хістацца
3) (бродить, слоняться) разг. бадзяцца, блукаць
шататься без дела — бадзяцца без справы
4) (о непрочно прикреплённом) хістацца, калывацца
5) перен. (колебаться) хістацца
6) страд. хістацца, калывацца
см. шатать 1
шатия
жен. прост. шація, -ціі жен., зброд, род. зброду муж., зграя, род. зграі жен.