Verbum

точить

I несовер.

1) (изготовлять точением) тачыць

2) (острить) вастрыць

(на точиле) тачыць

точить зубы — тачыць зубы

точить лясы — тачыць лясы

точить нож (меч) — тачыць (вастрыць) нож (меч)

II несовер. (делать дыры, изъяны) тачыць

червь точит дерево — чарвяк точыць дрэва

III несовер. (выделять, источать) книжн. уст. сачыць, ліць, выдзяляць

(о свете, запахе) свяціць, пахнуць

точиться

I несовер. страд. (остриться) вастрыцца

(на точиле) тачыцца

см. точить I

II несовер. страд. (от точить II) тачыцца

III несовер. книжн. уст. цячы, сачыцца, ліцца

кровь точилась из раны — кроў цякла (сачылася, лілася) з раны

точка

I жен.

1) (метка, знак) кропка, -кі жен.

точка с запятой грам. — кропка з коскай

2) мат., тех. пункт, род. пункта муж.

3) (место) пункт, род. пункта муж.

исходная точка — зыходны пункт

4) (предел, граница) пункт, род. пункта муж.

точка замерзания — пункт замярзання

точка кипения — пункт кіпення

точка отсчёта — пункт адліку

точка в точку — кропка ў кропку

точка зрения — пункт погляду (гледжання)

в (самую) точку — у самы раз

до точки (дойти, довести и т.п.) — да краю, дарэшты (дайсці, давесці и т.п.)

ставить (поставить) точку — ставіць (паставіць) кропку

ставить (поставить) точки над (на) «і» — ставіць (паставіць) кропкі над (на) «і»

сдвинуть с мёртвой точки — зрушыць з мёртвага пункта

на точке замерзания — на пункце замярзання

и точка — і ўсё

II жен. (действие)

1) (изготовление) тачэнне, -ння ср.

2) (острение) вастрэнне, -ння ср.

(на точиле) тачэнне, -ння ср.

точнее

сравнит. ст.

1) нареч. дакладней

2) прил. дакладнейшы

точно

1) нареч. дакладна

(ровно) роўна

он выполнил поручение точно — ён выканаў даручэнне дакладна

точно в три часа — роўна (дакладна) у тры гадзіны

2) нареч. (совершенно, вполне) якраз

точно такая же книга — якраз такая ж кніга

3) частица так, ага, праўда, сапраўды

точно, это он сделал — так (праўда, сапраўды), гэта ён зрабіў

4) союз быццам, нібы

что ты бежишь точно с цепи сорвался — што ты бяжыш, быццам (нібы) з ланцуга сарваўся

5) (в самом деле) вводн. сл. уст. сапраўды

он, точно, был вчера у нас — ён, сапраўды, быў учора ў нас

так точно воен. — так точна

точность

дакладнасць, -ці жен.

акуратнасць, -ці жен.

с точностью до мат. — з дакладнасцю да

в точности разг. — дакладна

точный

дакладны

(аккуратный) акуратны

точная механика — дакладная механіка

точные науки — дакладныя навукі

точное время — дакладны час

точный человек — акуратны чалавек

точь

точь-в-точь нареч. разг. — зусім дакладна, (слово в слово) слова ў слова, (при сравнении) якраз як, кропля ў кроплю

он пересказал всё точь-в-точь, как было — ён пераказаў усё зусім дакладна, як было

мальчик — точь-в-точь отец — хлопчык — якраз як бацька, хлопчык — выліты бацька

мальчик точь-в-точь похож на отца — хлопчык кропля ў кроплю падобны на бацьку