точиться

I несовер. страд. (остриться) вастрыцца

(на точиле) тачыцца

см. точить I

II несовер. страд. (от точить II) тачыцца

III несовер. книжн. уст. цячы, сачыцца, ліцца

кровь точилась из раны — кроў цякла (сачылася, лілася) з раны

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)