Verbum

питие

уст., теперь шутл.

1) (действие) піццё, -цця ср.

2) (напиток) пітво, -ва ср.

питириазис

мед. пітырыязіс, -су муж.

питомец

книжн. гадаванец, -нца муж.

(о воспитании — ещё) выхаванец, -нца муж.

питомица

гадаванка, -кі жен.

(о воспитании — ещё) выхаванка, -кі жен.

питомник

гадавальнік, -ка муж.

питомнический

гадавальніцкі

питон

зоол. пітон, -на муж.

питуитрин

фарм. пітуітрын, -ну муж.

питый

піты

пить

несовер. в разн. знач. піць

пить кофе — піць каву

пить за что-либо, за кого-либо — піць за што-небудзь, за каго-небудзь

пить горькую (мёртвую) — піць без просыпу (запоем)

как пить дать — як піць даць

пить (на) брудершафт — піць (на) брудэршафт