отчаяние
ср. роспач, -чы жен., адчай, -чаю муж.
отчаянно
нареч.
1) (безрассудно смело) адчайна
(яростно) шалёна
отчаянно сопротивляться — адчайна (шалёна) супраціўляцца
2) (очень) разг. страшэнна, моцна, вельмі, надта
отчаянность
адчайнасць, -ці жен.
он всегда отличался отчаянностью — ён заўсёды вылучаўся адчайнасцю
отчаянный
1) (проникнутый отчаянием) роспачны, адчайны
отчаянный взгляд — роспачны (адчайны) позірк
2) (безрассудно смелый) адчайны
(яростный) шалёны
(опасный) небяспечны
(рискованный) рызыкоўны
отчаянная голова — адчайная галава
отчаянное сопротивление — адчайнае (шалёнае) супраціўленне
отчаянное предприятие — небяспечнае (рызыкоўнае) прадпрыемства
отчаянный поступок — адчайны ўчынак
3) (сильно увлекающийся чем-либо) заўзяты, страшэнны
отчаянный болельщик — заўзяты балельшчык
4) (очень плохой) разг. (вельмі) дрэнны, нікуды не варты
отчаянное поведение — вельмі дрэнныя (нікуды не вартыя) паводзіны
отчаяться
совер.
1) страціць надзею, адчаяцца
2) (решиться) разг. адчаяцца, адважыцца, асмеліцца
отчего
1) нареч. чаму
отчего он не пришёл? — чаму ён не прыйшоў?
2) союз (вследствие чего) чаму
я не знаю, отчего он не пришёл — я не ведаю, чаму ён не прыйшоў