Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

основание

ср.

1) (действие) заснаванне, -ння ср.

год основания города — год заснавання горада

2) (основа) аснова, -вы жен.

экономическое основание — эканамічная аснова

3) мат. аснова, -вы жен.

основание треугольника — аснова трохвугольніка

4) (причина) падстава, -вы жен.

на каком основании — на якой падставе

на основании этого — на падставе гэтага

он имеет основание — ён мае падставу

5) (дома, колонны и т.п.) фундамент, -та муж., падмурак, -рка муж.

6) (подножие) падножжа, -жжа ср.

основание горы — падножжа гары

до основания — дашчэнту, ушчэнт

основанный

заснаваны

основатель

заснавальнік, -ка муж.

основательница

заснавальніца, -цы жен.

основательно

нареч.

1) абгрунтавана

слушна

важка

разумна

2) грунтоўна

сур’ёзна

3) паважна, стала

сур’ёзна

4) моцна

5) разг. здорава

см. основательный

основательность

1) абгрунтаванасць, -ці жен.

слушнасць, -ці жен.

важкасць, -ці жен., разумнасць, -ці жен.

2) грунтоўнасць, -ці жен.

сур’ёзнасць, -ці жен.

3) паважнасць, -ці жен., сталасць, -ці жен.

сур’ёзнасць, -ці жен.

4) моцнасць, -ці жен.

см. основательный 1–4

основательный

1) (обоснованный) абгрунтаваны

(дельный) слушны

(веский) важкі

(разумный) разумны

2) (вдумчивый, серьёзный) грунтоўны

сур’ёзны

3) (о человеке) паважны, сталы

(серьёзный) сур’ёзны

4) (прочный) моцны

5) (большой по размеру, весу) разг. здаровы, ладны

основать

совер.

1) аснаваць

2) (учредить) заснаваць

основать музей — заснаваць музей

3) (обосновать) абгрунтаваць

см. основывать

основаться

1) заснавацца

2) (обосноваться) абаснавацца

основное

сущ. асноўнае, -нага ср.

в основном — у асноўным