Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

избалованность

спешчанасць, -ці жен., распешчанасць, -ці жен.

збалаванасць, -ці жен., разбалаванасць, -ці жен.

раздуранасць, -ці жен.

см. избаловать

избалованный

спешчаны, распешчаны, мног. параспешчаны

збалаваны, разбалаваны

раздураны

см. избаловать

избаловать

совер. (изнежить) спесціць, распесціць

(испортить излишним баловством) збалаваць, разбалаваць

(испортить потворством) раздурыць

избаловаться

спесціцца, распесціцца

збалавацца, разбалавацца

раздурыцца, раздурэць

избаловывать

несовер. (изнеживать) песціць, распешчваць

(портить излишним баловством) балаваць, разбалоўваць

(портить потворством) раздурваць

избаловываться

1) песціцца, распешчвацца

балавацца, разбалоўвацца

раздурвацца

2) страд. распешчвацца, разбалоўвацца

раздурвацца

избач

муж. ист. загадчык хаты-чытальні

изба-читальня

ист. хата-чытальня

избегание

пазбяганне, -ння ср.

ухіленне, -ння ср.

абмінанне, -ння ср.

уніканне, -ння ср.

абыходжанне, -ння ср.

см. избегать II

избегать

I \(избе́гать\)

совер. разг. абабегаць, абабегчы, выбегаць

II \(избега́ть\)

несовер. пазбягаць (каго-чаго)

унікаць (каго-чаго)

(уклоняться) ухіляцца (ад чаго)

(обходить) абходзіць, абыходзіць, абмінаць, мінаць (каго-што)

избегать знакомых — пазбягаць знаёмых

избегать неприятных разговоров — пазбягаць непрыемных размоў, ухіляцца ад непрыемных размоў