избегать

I \(избе́гать\)

совер. разг. абабегаць, абабегчы, выбегаць

II \(избега́ть\)

несовер. пазбягаць (каго-чаго)

унікаць (каго-чаго)

(уклоняться) ухіляцца (ад чаго)

(обходить) абходзіць, абыходзіць, абмінаць, мінаць (каго-што)

избегать знакомых — пазбягаць знаёмых

избегать неприятных разговоров — пазбягаць непрыемных размоў, ухіляцца ад непрыемных размоў

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)