Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выезживать

несовер. (приучать к езде) аб’язджаць, аб’езджваць, выезджваць

выем

муж.

1) (действие) выманне, -ння ср.

2) (проём) выемка, -кі жен.

(вырез) выразка, -кі жен.

выемка

жен.

1) (действие) выманне, -ння ср.

2) (проём) выемка, -кі жен.

выразка, -кі жен.

см. выем

3) (изъятие) юр. адабранне, -ння ср.

выемчатый

выемчаты

выесть

совер. в разн. знач. выесці, мног. павыядаць

выехать

совер.

1) выехаць

выехать со двора — выехаць з двара

выехать в город — выехаць у горад

2) перен. разг. выехаць

выехать на обстоятельствах — выехаць на акалічнасцях