Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отторженный

адарваны

отточенность

1) навостранасць, -ці жен.

наточанасць, -ці жен.

2) адточанасць, -ці жен.

см. отточенный

отточенный

1) навостраны, мног. панавострываны

наточаны, мног. панаточваны

2) адточаны

отточие

ср. типогр. адпунктоўка, -кі жен.

отточить

I \(отто́чить\)

совер. типогр. адпунктаваць

II \(отточи́ть\)

совер.

1) (сделать острым) навастрыць, мног. панавострываць

(на точиле) натачыць, мног. панаточваць

2) перен. адтачыць

отточка

жен. разг. наточванне, -ння ср., тачэнне, -ння ср.

оттрепать

совер.

1) (лён, коноплю) атрапаць, вытрапаць

2) (за волосы, уши) разг. надраць, натузаць

оттрёпанный

1) атрапаны, вытрапаны

2) надзёрты, натузаны

см. оттрепать

оттрёпывать

несовер.

1) (лён, коноплю) трапаць, вытрэпваць

2) (за волосы, уши) разг. драць, тузаць

оттрёпываться

страд. (о льне, конопле) трапацца, вытрэпвацца