отверженец
занядбаны, -нага муж., адрынуты, -тага муж.
отверженный
1) (угнетённый) занядбаны, адрынуты
прыгнечаны
2) (отклонённый) уст. адхілены, адкінуты
отверзать
несовер. книжн. уст. адчыняць
растульваць, расхіляць, раскрываць
отверзаться
возвр., страд. адчыняцца
растульвацца, расхіляцца, раскрывацца
отверзтись
совер. книжн. уст. адчыніцца
растуліцца, расхіліцца, раскрыцца
отверзть
совер. книжн. уст. адчыніць, растуліць, расхіліць, раскрыць
(пасть) разявіць
отвернуть
совер.
1) (отвинтить) адкруціць, мног. паадкручваць
отвернуть гайку — адкруціць гайку
отвернуть кран — адкруціць кран
2) (отломить) разг. адкруціць, мног. паадкручваць, адламаць, мног. паадломліваць, паадломваць
отвернуть кукле руку — адкруціць (адламаць) ляльцы руку
3) (повернуть в сторону) адвярнуць, мног. паадварочваць
отвернуть лицо от кого-либо — адвярнуць твар ад каго-небудзь
4) (откинуть) адхіліць, мног. паадхіляць, адхінуць, мног. паадхінаць
отвернуть полу шубы — адхіліць крысо футра
отвернуть одеяло — адхіліць (адхінуць) коўдру
отвернуться
1) (отвинтиться) адкруціцца, мног. падкручвацца
2) (повернуть своё лицо в другую сторону) адвярнуцца, мног. паадварочвацца
3) (откинуться) адхіліцца, мног. паадхіляцца, адхінуцца, мног. паадхінацца
4) перен. (от кого-чего-либо) адвярнуцца, мног. паадварочвацца
отверстие
ср. адтуліна, -ны жен., дзірка, -кі жен.
(в печи) жарало, -ла ср.
отверстый
книжн. уст. адчынены
растулены, расхілены, раскрыты
(о пасти) разяўлены